2de week Orphanage & Singburi

14 maart 2014 - Koh Samet, Thailand

Dinsdag was het weer vroeg ochtend. Het weeshuis/opvanghuis stond op ons te wachten! Eerst zijn we weer langs de markt gereden om schoenen op te pikken. Deze had Huib, een jongen uit Nederland, gekocht voor de kindjes. Ze waren natuurlijk allemaal heel blij en lieten ze graag aan je zien! De nieuwe bedden waren ook aangekomen en waren allemaal mooi geïnstalleerd in de jongenskamer. We merkten wel op dat er toch 3 bedden meer nodig waren, die heeft Stine dan ook onmiddellijk besteld. Voor lunch kregen de kinderen een grote maaltijd van een vrijwilligersgroep uit Bangkok. Ze waren de mensen zo dankbaar! Ze kregen rijst, 2 soorten kip, groenten, veel fruit, een snoepje en een speelgoedje, wat bij ons dus eigenlijk doodnormaal is. Na onze lunch ben ik eerst bij een paar oudere vrouwtjes in de straat waar het weeshuis/opvanghuis zich bevindt, 300 kippenstokjes gaan bestellen voor donderdagmiddag. Daarna zijn we nog wat aan het schilderen geslagen. S'avonds nog voor de laatste keer naar de avondmarkt geweest en dan optijd ons bedje in.

Woensdag 5 maart was het weer maar een halve dag. S'morgens weer langs de markt geweest, deze keer om voor alle kindjes bananen te kopen. Deze hebben we dan samen met hun lunch gegeven. Andere waren nog druk bezig met het verwijderen van de luizen en het maken van een muurtje. In de namiddag zijn we eerst gaan zwemmen en daarna zijn Stine en ik nog vlug wat speelgoed gaan kopen voor de kindjes. Autootjes, vliegtuigjes, schrijfboekjes, potloden, kleurpotloden, stiften, handtasjes, armbandjes, haarelastiekjes,... Dit gingen we vrijdag, onze laatste dag in het weeshuis/opvanghuis, verdelen onder de kindjes. Om 18u hadden we ook weer onze wekelijkse BBQ (deze keer onze laatste :(). Het was weer een leuke avond!

Donderdag hebben we de laatste muggennetten nog vervangen in de meisjeskamer. Dan was het tijd om de kippenstokjes te gaan halen iets verder in de straat. De kindjes waren weer allemaal zo blij dat ze om een 2de en soms om een 3de kwamen vragen. Het was leuk om te zien dat je ze met zoiets simpels zo gelukkig kan maken! Ook krijgen ze elke donderdagnamiddag een ijsje na de lunch. Dit wordt betaald van het geld dat elke week wordt ingezameld op de BBQ. De ijsjes zijn zo lekker! Eerst doen ze zoete plakrijst in het horentje en daarna vanille ijs, de kindjes zijn er verzot op! Na onze lunch deden Lena en Huib een waterballonnen gevecht met de kindjes. Het was hun laatste dag in het weeshuis/opvanghuis dus mocht er wel eens iets geks gedaan worden! Voor we weer naar huis vertrokken kregen alle kindjes nog een tandenborstel en tandpasta van Huib. Toen we aan het eten waren in het huis kwam er ineens een hele gekke Thai naar ons toe. Hij kwam ons "handgemaakte, Thaise lakens" verkopen. 100 Bath voor 1 laken, maar hij wilde natuurlijk al zijn negen lakens verkopen of geen. We moesten zo hard lachen, hij werd echt boos en chagrijnig, omdat niemand echt meewerkten of een laken wilden kopen. En toen was Stine wel geïnteresseerd maar niet in al de 9 lakens. Dan heeft ze natuurlijk mij nog overhaalt om er 1 te kopen en uiteindelijk zijn er dan 5 lakens in het totaal gekocht. De meneer was in zijn nopjes en wij zaten daar met al de aangekochte lakens :D. Meest bizarre moment in het Lemon House denk ik :D. S'avonds gingen ze weer naar Tesco, maar ik besloot om thuis te blijven en een rustig avondje te houden! (Zelfs het feestje is er niet van gekomen deze keer :D)

Vrijdag 7 maart, het was onze laatste dag in het weeshuis/opvanghuis! Eerst zijn we vlug de 3 bedden nog gaan oppikken die we dan onmiddellijk geïnstalleerd hebben in de jongenskamer. Het was heel raar om een bijna leeg weeshuis te zien, de 2 maanden vakantie waren aangebroken! Er waren in totaal misschien nog 40 á 50 kindjes van de 275. De kinderen die nog ouders of familie hadden werden de voorbije nacht door hen opgepikt en de andere bleven in de tempel (voor de jongens) of werden naar de omliggende dorpjes/steden gebracht om er te gaan werken (voor de meisjes). Stine had in de straat van het weeshuis/opvanghuis op een marktje nog 50 bananen gaan kopen voor de overgebleven kindjes. Dan was het lunchtijd voor hen en was het puur verwennerij. Fruit, speelgoed, accessoires, kleding, schoenen,... Ze waren dolgelukkig! Na onze middagpauze zijn we nog voor de laatste keer aan het schilderen geslagen en hebben we er ook een klein aandenken achtergelaten :). Om 14.30u zijn we dan terug richting het huis gereden. We moesten 2 meisjes van 12-13 jaar meenemen (ze leken nog zo jong en ze waren heel gespannen en nerveus), zij zouden voor 2 maanden in Singburi gaan werken in een koffiehuisje... Wat er die rit naar huis allemaal door onze hoofden spookten was verschrikkelijk! Mijn avond was dan ook weer heel rustig. De voorbije 2 weken waren heel intensief en dit moest eventjes allemaal verwerkt worden...

Zaterdag was het eerste weekend dat ik in Singburi zelf bleef. We hadden een laat ontbijt met pannenkoeken! Om 11u maakten we gebruik van de rit naar het centrum. Ben ik een hele namiddag naar het zwembad geweest omdat er buiten dat en shoppen niet veel te doen is. Toen we terug thuiskwamen was Mirte ook weer thuis. Zij was een week naar de apen geweest. We kregen voor de eerste keer echt geen lekker eten, spaghetti met een ketchup saus, onze kokkin had geen zin denk ik. De avond was dan wel weer leuk. We waren maar met 8 meisjes in het hele huis en we hebben een hele avond dansfilmpjes zitten kijken, talentenshows, Disney filmpjes, aan het zingen geweest,.. Het was heel gezellig!

Zondag 8 maart waren we allemaal om 6u in de ochtend wakker. We waren allemaal zo moe en slecht gezind. Iets verderop was er een Thaise trouw aan de gang. Zoveel lawaai, het was precies zoals op een festival, verschrikkelijk. Ze waren continu aan het zingen, bidden, luide muziek,... In de loop van die dag kwamen er heel veel mensen terug van de verschillende projecten of uitstapjes. Het huis was ineens weer gevuld. In de namiddag ben ik dan met Mirte een fietstochtje gaan maken. Dit was zwaarder en vooral warmer dan we voordien gedacht hadden :D! We hebben ons kapot gezweet! We zijn een ijsje gaan eten, wat fruit gekocht en dan zijn we nog eventjes langs het "Twin house" gereden. Voor de laatste keer een bezoekje gebracht aan het o zo lieve mevrouwtje met haar zoontje die het barretje daar hadden. Ze was zo blij ons te zien en we hebben even een babbeltje gedaan :). Dan zijn we terug gefietst want het was bijna etenstijd. Nadien moest ik dan beginnen inpakken wat echt geen lachertje was. Ik heb gezweet en gezwoegd om alles een beetje georganiseerd te krijgen, de kilo's te verdelen en pff! Daarna heb ik een douche genomen en het was het mijn laatste avond in het "Lemon house". Deed toch wel raar om te beseffen dat dit avontuur ook bijna aan zijn einde kwam.. Nog wat buiten gezeten met zijn allen, wat gepraat, afscheid genomen en dan ons bedje in.